Ο πρώτος δίσκος στις 33 στροφές, της Αριάδνης-Νικολέτας Τσάπρα, γνωστής μας ως Αρλέτα, κυκλοφόρησε το 1966, από την Lyra του Αλέκου Πατσιφά, με κωδικό XLP 3223. Ο δίσκος περιέχει την μεγάλη της επιτυχία "Μια φορά θυμάμαι" σε μουσική του Γιάννη Σπανού και στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου (που τότε "υπέγραφε" τα τραγούδια που έγραφε ως Γ. Στεφάνου), αλλά και τραγούδια των Μαυρουδή, Χουλιαρά, Δασκαλόπουλου, Κακουλίδη κλπ. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε : Νομίζουμε πως η Αρλέτα φέρνει κάτι εντελώς καινούργιο στο ελληνικό τραγούδι. Δεν είναι φυσικά, μόνο η φωνή της που είναι τόσο καινούργια-η φωνή παίζει άλλωστε μικρό ρόλο στο σημερινό τραγούδι. Είναι η προσωπικότητα της Αρλέτας που διαφέρει από ότι ως σήμερα έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα. Αυτή η προσωπικότητα της δίνει την δυνατότητα να ερμηνεύσει με τόσο καινούργιο τρόπο τα τόσο καινούργια τραγούδια αυτού του δίσκου. Η Αρλέτα, είναι όχι μόνο, πολύ καινούργια, είναι και πολύ νέα σε ηλικία και φυσικά, ένα πολύ νέο ΝΕΟ ΚΥΜΑ.
Από το σημείωμα του οπισθόφυλλου καταλαβαίνουμε πόσο πολύ βασίστηκε και διαφήμισε η Lyra του Πατσιφά, το καινούριο που έφερνε το Νέο της Κύμα. Ο δίσκος όμως, σε αυτήν του τη δομή, δεν έμεινε πολύ στα ράφια των δισκοπωλείων. Αποσύρθηκε και κυκλοφόρησε ξανά, χωρίς τα τραγούδια "Κάποιες νύχτες" των Σπανού-Γεωργουσόπουλου και "Το λειβάδι" του Χουλιαρά, που την θέση τους πήραν "Τα πελαγίσια όνειρα" των Μαυρουδή-Χουλιαρά και "Η μέρα τελείωσε" του Χουλιαρά. Επίσης ο κωδικός στην ετικέτα του δίσκου έγινε XLP 3-3223.
Το νόημα της λογοκρισίας, και γιατί "κόπηκαν" τα τραγούδια αυτά συγκεκριμένα, είναι τελείως παράλογο, αφού δεν έχουν άμεσα κατανοητό κάποιο πολιτικό σκοπό ή μήνυμα όπως ας πούμε τα τραγούδια του Θεοδωράκη, αλλά τι να πει κανείς για τον τρόπο που δούλευε η λογοκρισία γενικά στην χώρα, και κατά την διάρκεια της χούντας, αλλά και πριν και μετά...
Οποιοδήποτε σχόλιο, προς συμπλήρωση του άρθρου ή προς διόρθωση του, ευπρόσδεκτο. Οι δίσκοι και οι φωτογραφίες αυτών, είναι από την ιδιωτική συλλογή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου